Հայաստանի իշխանություններն իրենց հակահայկական քաղաքականությունը քողարկում են կեղծ փաստարկներով

Նախագահ Խաչատուրյանը վստահ է, որ մենք տարածաշրջանում, Ադրբեջանի հետ հարաբերություններում խաղաղություն կունենանք։ Նույնը վերաբերում է Թուրքիային և մյուս երկրներին, որոնցով մենք շրջապատված ենք։

Ռ. Տեր - Հարությունյան, քաղաքագետ

Հայաստանի նախագահ Վ. Խաչատուրյանը RTVi-ին տված հարցազրույցում վարպետորեն ցույց է տվել, թե ինչպես կարելի է մանիպուլյացիաներով և կեղծ փաստարկներով արդարացնել և առաջ տանել իշխանությունների հակահայկական քաղաքականությունը: Ի վերջո, դա զարմանալի չէ, քանի որ Փաշինյանը հենց այդ նպատակով էլ Խաչատուրյանին հատուկ նշանակեց նախագահի պաշտոնում:

Եվ այսպես, առանձնացնենք նրա մի քանի դատարկ հայտարարությունները:

Հայաստանի պաշտպանության ծախսերի մասին

Ըստ նախագահ Վ. Խաչատրյանի՝ Հայաստանն անվտանգության խնդիրներ ունի: Այս խնդիրները մեկ տարուց ավելի են, դրանք կուտակվել են տասնամյակներ։ Հիմա Խաչատուրյանն ու Փաշինյանը մեկ հարվածով ուզում են այս բոլոր տասնամյակներով կուտակված խնդիրները վերացնել՝ հանձնվելով թշնամու ողորմությանը: Այնուհետև Խաչատրյանը շարունակում է այն միտքը, որ այժմ բյուջեի 25%-ը գնում է սպառազինության և բանակի, պաշտպանության, այսինքն՝ դա ՀՆԱ-ի 6,3%-ն է։ Այժմ եվրոպական երկրների համար սահմանված նոր նորմատիվը կազմում է ՀՆԱ-ի 5-6%-ը, մինչ այդ նրանք ծախսում էին 1-1,5%: Այսինքն՝ նախագահ Խաչատուրյանն արդեն Հայաստանին համարում է Եվրոպական Միության անդամ և ներկայացնում է եվրոպական նորմատիվները Հայաստանի համար։ Դա հսկայական գումար է մեր բյուջեի և ընդհանրապես մեր երկրի համար, ասում է նախագահ Խաչատուրյանը: Տարօրինակ է նման մտքեր լսել մի երկրի նախագահից, որտեղ իշխանությունները՝ Փաշինյանի գլխավորությամբ, հրաժարվեցին և Արցախը հանձնեցին Ադրբեջանին, կրճատեցին բանակը: Մինչև փաշինյանական Հայաստանը կարող էր փող ունենալ բանակի, պաշտպանության, Արցախի համար, իսկ ահա նիկոլական Հայաստանը չի կարող փող գտնել բանակի համար, այն դեպքում, երբ Արցախը Արևմտյան վարկերի հսկայական գումարների դիմաց հանձնել են Ադրբեջանին: Հայաստանի նախագահ Խաչատուրյանը շարունակում է. - ես՝ որպես տնտեսագետ, ընդհանրապես կարծում եմ, որ դա ամենավատ որոշումն է՝ սպառազինության վրա գումար ծախսել։ Պետք է պայմանավորվել, այնպիսի հարաբերություններ հաստատել, որ ընդհանրապես չզինվենք։ Եթե Հայաստանի նախագահը նման "քաղաքական խելացի", "տնտեսական շահեկան" բաներ է ասում, ապա ինչու մյուս երկրների՝ ԱՄՆ-ի, Ֆրանսիայի, Ռուսաստանի, Թուրքիայի, Վրաստանի, Ադրբեջանի և այլնի նախագահները չեն հետևում Խաչատրյանի այդ տրամաբանությանը։ Ըստ երևույթին, Հայաստանի նախագահ Վ. Խաչատրյանը քաղաքական ապուշ է, իսկ ահա այլ երկրների նախագահները, ի տարբերություն Խաչատրյանի, ադեկվատ քաղաքական գործիչներ են, որոնք շարժվում են ողջախոհությամբ և հսկայական գումարներ են ծախսում իրենց բանակների վրա

Հիմա Հայաստանը զբաղվում է մեր բոլոր հարևանների հետ նորմալ հարաբերություններ հաստատելով,- ասում է Խաչատրյանը, մինչ այդ եղել է այսպես. մենք թշնամիներ ենք ունեցել՝ Թուրքիան և Ադրբեջանը, և եղբայրական կամ բարիդրացիական հարաբերություններ ենք ունեցել այլ երկրների հետ։ Շատ տարօրինակ է Խաչատուրյանի պնդումը, ով ՀՀՇ ակտիվիստ էր, Երևանի քաղաքապետ, ԱԺ պատգամավոր, նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի խորհրդական, քանի որ Հայաստանը հիմա չէ, նկատի ունեմ բ.. Նիկոլի օրոք չէր, սկսել բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատել բոլոր հարևան երկրների հետ։ Դա սկսվեց նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի օրոք և շարունակվեց 34 տարի՝ մինչև այսօր։ Մի խոսքով Փաշինյանը շարունակում է Լևոն Տեր-Պետրոսյանի սկսած գործը, որի խորհրդականն էր Խաչատուրյանը:

Նման բան չպետք է լինի, որ հարևան երկրները թշնամաբար են տրամադրված քո նկատմամբ, ասում է նախագահ Խաչատուրյանը, դա նշանակում է դիվանագիտության ձախողում։

Հետաքրքիր է, Խաչատրյանի այս մտքերը վերաբերում են Վրաստանին, որը Ռուսաստանի հետ դիվանագիտական հարաբերություններ չունի, Ռուսաստանը համարում է թշնամական երկիր, այդ ժամանակ ստացվում է, ըստ Խաչատրյանի տրամաբանության, որ դա վրացական դիվանագիտության ձախողումն է: Հետաքրքիր է՝ Խաչատրյանի այս մտքերը վերաբերում են Թուրքիային, որը օկուպացրել է Հյուսիսային Կիպրոսը, ներխուժել է Սիրիայի և Իրաքի տարածքներ, Հայաստանի շրջափակումն իրականացնել, ըստ Խաչատրյանի տրամաբանության՝ դա թուրքական դիվանագիտության ձախողումն է: Դե լավ, վերցնենք Էստոնիան, Ֆինլանդիան որոնք փակել են իրենց սահմանները Ռուսաստանի հետ, և ինչու է նախագահ Խաչատուրյանը, երբ գնում է նրանց մոտ, այդ խենթ եվրոպացիներին խորհուրդ չի տալիս, որ բարիդրացիական հարաբերություններ հաստատեն հարևան պետության հետ։

Նախագահ Խաչատուրյանը վստահ է, որ մենք տարածաշրջանում, Ադրբեջանի հետ հարաբերություններում խաղաղություն կունենանք։ Նույնը վերաբերում է Թուրքիային և մյուս երկրներին, որոնցով մենք շրջապատված ենք։ Նման հայտարարությունը որևէ հիմք չունի, քանի որ մի կողմից ներկայումս միջազգային իրավունքն աշխարհում չի գործում, մյուս կողմից Թուրքիան և Ադրբեջանը բազմիցս խախտել են իրենց իսկ ստորագրած պայմանավորվածությունները:

Ռուսաստանի և Հայաստանի հարաբերությունների մասին

Հիմա բոլորովին այլ հարաբերություններ են Ռուսաստանի հետ, դրանք գործընկերային են: Հայաստանը դադարել է լինել Ռուսաստանի կրտսեր եղբայրը։ Ինչի ենք հասել վերջին չորս տարիներին։ Մենք ցանկանում ենք, որ մեր ռուս գործընկերները հաշվի առնեն հայկական իշխանությունների ինքնուրույն որոշումները։ Այսինքն՝ հայկական իշխանությունն աշխատում է հայաստանցիների համար, Հայաստանի Հանրապետության բարեկեցության, նրանց բարգավաճման համար։ Իսկ դրա համար հայկական կառավարությունն ինքը պետք է որոշի, թե ում հետ և ինչպես առևտուր անել, աշխատել, դիվանագիտական հարաբերություններ ունենալ - ասում է նախագահ Խաչատուրյանը։

Հիշեցնենք նախագահ Խաչատուրյանին, որ նա այն հանրապետության նախագահն է, որը դե ֆակտո Արևմուտքի կիսագաղութն է: 2018 թվականի խորհրդարանական ընտրությունները Հայաստանում, Փաշինյանի խնդրանքով, ֆինանսավորել է Մեծ Բրիտանիան։ Հայաստանի իշխանությունները չեն կարող ինքնուրույն որոշումներ կայացնել, Հայաստանի իշխանությունները չեն կարող աշխատել հայաստանցիների համար: Հայաստանի իշխանությունները՝ Փաշինյանի և Խաչատրյանի գլխավորությամբ, լիզում են Արևմուտքի կոշիկները, փոխարենը վարկեր ստանում, և սպասարկում են Արևմուտքի շահերը՝ ամբողջովին անտեսելով հայկական պետական և ժողովրդական շահերը։

Հայաստանի նախագահն ու վարչապետը սոփիստներ են, այսինքն՝ քաղաքական գործիչներ են, որոնք կեղծ փաստարկներ են կիրառում իրենց սխալ քաղաքականությունը պաշտպանելու, արդարացնելու համար: Հայաստանի իշխանությունների նպատակն է խճճել ցանկացած հարց, ապացուցել ակնհայտ սխալ դրույթը: Այլ կերպ, և չի էլ կարող լինել, հակահայկական քաղաքականություն վարելու համար Հայաստանի իշխանությունները ստիպված են լկտիաբար ստել ժողովրդին, կեղծ եզրահանգումներ անել, հասկացությունները փոխարինել, ընտրությունները կեղծել, բռնաճնշումներ իրականացնել և այլն, և այլն...