Մանկավարժին ավելի մեծ պահանջներ են ներկայացվում, քան՝նախարարին
Գայանե Հովսեփյան, Վանաձոր, ազատ լրոգրող, բլոգեր
Մենք հիմա ի՞նչ ենք տեսնում․ մենք հիմա տեսնում ենք, որ մանկավարժի թափուր հաստիք զբաղեցնելու համար (որի առթիվ տարիներ շարունակ հեղեղված է Լոռու մարզային պաշտոնաթերթը), կամ բարձր աշխատավարձի արժանանալու համար (ինչպես պահանջում է կառավարությունը), ավելի մեծ պահանջներ են ներկայացվում, քան՝ նախարար դառնալու համար։
Ահա թե ինչու, մանկավարժի մեծաքանակ թափուր աշխատատեղեր են առկա երկրում, ու դպրոցներում ավելի շատ՝ սովետական մանկավարժական կրթություն ստացած տարեցներն են, որովհետեվ նրանք իրենց գործի նվիրյալներ են, ու հիմա ինչ, այդ նվիրյալներն է՞լ պետք է ատեստացիայի ենթարկվե՞ն, որպեսզի բարձր աշխատավարձի արժանանան․․․
Նախարար, օմբուդսմեն․․․ հասկացանք, քաղաքական պորտֆելներ են, բայց դա նշանակում է, որ պետք է պարտադիր երիտասարդ ու անփորձ լինե՞ն․․․ Մի հատ տեսեք ովքեր էին քաղավիացիայի վարչության պետը (վերջերս վերջապես հրաժարական տված եվ իր քառամյա պաշտոնավարման ընթացքում 2 անգամ ֆիզարձակուրդ գնացած․․․․), առողջապահության նախարարը, հիմա արդեն՝ նաեւ գլխավոր դատախազի թեկնածուն․․․ բոլորը երիտասարդ կանայք են, մինչդեռ նրանց տրված պաշտոնները փորձառություն են պահանջում՝ մասնագիտական գիտելիքներից բացի։
Կամ որտե՞ղ է լսված, որ մի պատմաբանն զբաղեցնի Պաշտպանության նախարարի, մյուսն պատմաբանն էլ՝ արտգործնախարարի պաշտոնը։
Ակնհայտ է, որ "Վրաստանի վարդերի հեղափոխության" չստացված մոդելը փաթաթել են Հայաստանի վզին․ որովհետեվ ինչքան կառավարումը վատ, էնքան՝ դրսի ուժերի համար լավ, ինչքան երիտասարդ, այնքան՝ հարմարվող "դրսի" ազգակործան ծրագրերին։
-----
Հոդվածում արտահայտված մտքերը պատկանում են հեղինակին եւ կարող են չհամընկնել «Նոր Սեւան»ի տեսակետներին:
